ارتباطات سازمانی در جامعه اطلاعاتی: اثربخشی تکنولوژی های نوین ارتباطات و اطلاعات در کارآیی ارتباطاات سازمانی (در سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران)

در دنیای امروز، تکنولوژی های ارتباطی واطلاعاتی (icts)، دیگر تنها یک ابزار کارنیست بلکه زمینه تحولات شگرفی را در سازمان ها فراهم کرده است. از جمله این تحولات، تغییر در شیوه های ارتباطات در سازمان می باشد که در خدمت توسعه و پرورش انسان ها قرار گرفته و با تلفیق قابلیت ها و ظرفیت های ارتباطی در افراد می تواند به توانمندی و بهره وری ارتباطی منجر گردد و کارآیی ارتباطات را در سازمان افزایش دهد. در خصوص تاثیر icts در سازمان های طی سه دهه گذشته، مطالعات زیادی انجام گرفته که امروزه با تحول در گونه های تکنولوژی های ارتباطات و اطلاعات و تغییر در مصادیق و توانمندیهای آنها، تعمیم یافته های این تحقیقات کاهش یافته است. به همین لحاظ در این مقاله سعی شده است تا ضمن تبیین نتایج تحقیقات گذشته، براساس مصادیق نوین اثربخشی تکنولوژی های ارتباطی و اطلاعاتی نظیر اینترنت، اکسترانت، پست الکترونیکی، تله کنفرانس ها و غیره بر متغیرهای ساختار اجتماعی (شامل پیچیدگی، رسمیت) و ساختار فیزیکی (شامل استقلال فعالیت ها از مکان و زمان) میزان کارآیی ارتباطاات در سازمان بررسی شود؛ و مدلی جامع جهت انسجام بخشیدن به ادبیات این موضوع در حوزه تئوری ارتباطات سازمانی طراحی و تبیین گردد. به منظور تکمیل هدف تحقیق، این مطالعه در واحدهای اجرایی سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران اجرا گردید که دسترسی به تکنولی های ارتباطی و اطلاعاتی داشتند و آن را به کار می بردند. اطلاعات جمع آوری شده از این سازمان با استفاده از نرم افزار spss تجزیه و تحلیل شد و فرضیه های مبتنی بر مدل تحیق مورد آزمون قرار گرفتند. نتایج تحلیل تجربی نشان دادند که داده ها بر روی تکنولوژی های ارتباطی و اطلاعاتی موجود در این سازمان می توانند به ترتیب از طریق کاهش رسمیت، عدم وابستگی فعالیت ها به زمان و مکان و کاهش پیچیدگی در سلسله مراتب سازمانی بر توانمندسازی ارتباطی کارکنان موثر واقع شوند و کارآیی ارتباطات سازمانی را افزایش دهند